We zijn geen wezen

In Johannes 14:18 zegt Jezus dat Hij ons na zijn Hemelvaart niet als wezen achter zal laten. Want de discipelen voelen zich namelijk wel verweesd als Hij naar de hemel gaat. In het Oude Testament geeft God in de boeken van Leviticus en Deuteronium al extra aandacht aan de weduwen en wezen. Ze zijn kwetsbaar. De discipelen hebben veel met Jezus meegemaakt. Nu is Hij de leider, de kapitein weg. Het schip is stuurloos. En ook in het heden: de kerk loopt leeg. Waar is Jezus?

Maar we worden dus niet alleen achter gelaten. Jezus vraagt aan God de Vader om de Heilige Geest te sturen. Om ons te helpen, ons pleit te bezorgen. De Geest moet ons de Waarheid dat Jezus de enige weg naar God is vertellen. Jezus is zelf de 1e Helper, de Geest is de 2e Helper. De Geest wijst op Jezus.

We zijn geen wezen, we zijn Gods kinderen. Dat is de belofte. Blijf daarom bidden. We zijn niet ongetroost. Tegelijkertijd zijn we ook nog niet Thuis. Door de Geest wil God in ons leven aanwezig zijn. Jezus leeft. Hij verlaat ons nooit. Dat is zijn belofte.

Gemeentestiching: een beetje nadenken daarna gewoon doen

De kerken in Nederland zien al vele jaren een dalende lijn in ledenaantallen. Mensen gaan weg en er komen weinig tot geen nieuwe mensen bij. Vanzelfsprekend zijn er de sporadische uitzonderingen maar over het algemeen vergrijzen de kerken in rap tempo. Het laatste decennium is gemeentestichting het modewoord geworden. Vele boeken en handleidingen zijn er ondertussen geschreven om kerken weer opnieuw hun missie te laten uitvinden. Gemeentestichting kan vorm geven aan je missionaire missie.

Maar hoe begin je nu met gemeentestichting? Alles achter je laten en opnieuw beginnen? Vanuit mijn ervaring en wat ik er over heb gelezen is het primair een kwestie van doen. Vaak durven we dat niet (ik eerst ook niet) en is het vooral heel veel nadenken en praten. Nu ben ik niet tegen nadenken. Maar ik zou het vooral laten bij een beetje nadenken. Nadenken over wat je als gemeente, als kerkenraad, als dominee wilt bereiken. Wat is je droom? Of er een probleem is. Of gemeentestichting dan een oplossing is. Of je gemeente er aan toe is en de mogelijkheid heeft om gemeentestichting te ondersteunen. Of je de financiële mogelijkheden hebt. Etc. Etc.

Maar ik zou nooit al te lang hier bij stilstaan. Ik wil me er niet van af maken maar elke kerk zou dezelfde droom en visie moeten hebben. Mensen tot geloof in Jezus Christus willen brengen en van daaruit hun discipelschap laten ontwikkelen. Daar kun je vele commissie-, kerkenraad- en gemeenteavonden aan wijden maar de essentie blijft hetzelfde. Een voorbeeld is het missiestatement van North Point Church. Naast de missie krijg je er ook gelijk een aantal belangrijke uitgangspunten bij.

En een probleem heb je altijd als het ledenaantal terugloopt of op z’n best gelijk blijft. Stilstand betekent achteruitgang. Nieuwe mensen brengen vernieuwing. Brengen elan. Innovatie. Bestaande mensen worden uitgedaagd om hun standpunten te onderzoeken. Om hun geloof te toetsen. Alleen daarom al zou je als gemeente missionair in al je haarvaten moeten willen zijn.

Dus iedereen naar gemeentestichting? Nee, dat niet. Als je nog met 100 oudere mensen bent overgebleven wordt het lastig. Als het merendeel van je gemeente tegen elke vorm van vernieuwing is kom je ook niet vooruit. Dan ben je de eerste jaren alleen maar bezig om weerstand tegen te gaan. Weerstand die er altijd is omdat nieuwe dingen altijd weerstand oproepen. Daar is op zichzelf niets mis mee. Dat is goed om je eigen verhaal scherp te krijgen en een beter plan te maken. Maar uiteindelijk moet iedereen een keuze maken. Laten we alles bij het oude met af en toe een nieuw vernisje of wagen we de grote(re) stap?

Voordat je die stap vooruit waagt moet je wel goed kijken naar de mogelijkheden die je hebt. Je moet voldoende mensen hebben die willen helpen. En dan niet een keertje op een zaterdagochtend maar structureel voor een langere periode. Je moet als het even kan een gemëleerde groep met diverse typen mensen kunnen samenstellen die als kerngroep fungeert. Dat geeft spanning, discussie en verhoging van kwaliteit. Je moet financiële ruimte hebben om initiatieven die je wilt ondernemen ook te kunnen starten. Bijvoorbeeld de huur van een andere ruimte. Of voor het inhuren van specifieke gemeentestichtingsexpertise. Of om de kwaliteit van de activiteiten te verhogen. En niet onbelangrijk: je moet een dominee en/of gemeentestichter hebben die als leider en boegbeeld wil en kan fungeren. Niet boven in de ivoren toren maar samenwerkend als onderdeel van het kernteam.

 

Woordloos zuchten

In Romeinen 8 vers 26 en 27 heeft de apostel Paulus het over het woordloze zuchten door de Heilige Geest. Hij pleit voor ons. We zuchten zelf over heel veel zaken in het leven. Over persoonlijke dingen en over wereldse gebeurtenissen. De schepping zucht en lijdt. We kijken reikhalzend uit naar wat God ons heeft beloofd. De realiteit kleurt ons leven en heeft invloed op ons bidden. Wat moeten we bidden? Bidden is zuchten, stamelen om hulp. De Geest komt ons te hulp. We hoeven ons niet beter voor te doen. De Geest staat naast ons. Je mag kwetsbaar zijn. God de Vader luistert naar de Geest.

En dus is er Hoop. Ja, blijf bidden, stamelen en zuchten. Er is altijd verbinding met God. Gods plan gaat door. De mensen die gaat delen in de glorie en luister van Jezus. God bereikt Zijn doel met jou. Er is nieuw leven onderweg. En tot die tijd zucht de Geest met ons en met jou mee.

Pitch over gemeentestichting als methode van missionair gemeente zijn

Inleiding

Als voormalig lid van het missionaire team van de GKV/CGK/NGK Alkmaar (nu Mozaïek) heb ik een keer onderstaande pitch voor beide kerkenraden gehouden. In een pitch moet je in een 3-tal minuten een positie over een bepaald onderwerp innemen. Voor mij was dat gemeentestichting en/of kerkplanting als methode van missionair gemeente zijn.

De pitch

Gemeentestichting moet

Voor elke kerk, want:
1. Het is de uitvoering van het aloude zendingsbevel, God wil dat we het verlorene zoeken om zo de relatie met Hem te herstellen. Wat we zelf hebben moeten we ook toewensen aan anderen.
2. Bestaande kerken zijn hier echter niet meer toe in staat; zie ook de enorme terugloop in ledenaantallen in de afgelopen decennia
3. We zijn namelijk in ons zelf gekeerd en meer bezig met interne issues dan dat we extern gericht zijn op het bereiken van nieuwe mensen
4. We zijn niet meer de gemeenschap zoals die in de bijbel wordt omschreven en in Paulus zijn tijd praktisch wordt vormgegeven, we zijn ingedut, de kerk is verworden tot een instituut in plaats van een beweging. En in tegenstelling tot een tot actie manende beweging willen instituten graag vasthouden aan het oude en vertrouwde.
5. Omdat we zijn ingedut ligt het energieniveau in een kerk ook laag, veel mensen hebben er geen tijd meer voor en/of geen zin meer in waardoor in plaats van beweging passiviteit de boventoon voert, daardoor is er steeds minder toewijding en navenant ook minder prestaties
6. De bekende jaarlijkse marktkraam van de evangelisatiecommissie als missionaire strategie volstaat tegenwoordig echt niet meer

Maar gemeentestichting gaat niet vanzelf

Het is te vergelijken met het starten van een nieuw bedrijf. Dat kost onnoemelijk veel tijd, geld en energie. Met als verzwarend element dat er een relatie en verbondenheid is met de bestaande kerk.
Dat is verzwarend omdat er dan discussie met kerkenraden zal zijn over de uitgangspunten van het geloof, het beleid, de leer.
Die discussie is er omdat gemeentestichting niet de standaard model christelijke gelovige binnen krijgt maar mensen die vragen stellen en problemen hebben. Vragen en problemen waar je iets mee moet.
Daarom is gemeentestichting pionieren en is er eenzaamheid (zeker voor de gemeentestichter als je het niet goed organiseert) en is meer kans op het tegen de stroom in moeten roeien

Gelukkig levert gemeentestichting wel veel op!

1. In vergelijking met traditionele kerken komen er veel meer mensen tot geloof
2. Er ontstaat bij bestaande gelovigen nieuw elan want ze worden uitgedaagd en ze zien dat er zaken mogelijk zijn (mensen komen tot geloof), dat geeft energie en toewijding, discipelschap zo je wilt.

Conclusie is wat mij betreft dat we in gezamenlijkheid moeten nadenken over gemeentestichting en de toepassing in de stad Alkmaar. We moeten weer de aanstekelijke kerk uit de bijbelse begintijd worden met een geloof dat ons leven de hele week doordrenkt. Dat nadenken doen we een korte tijd (geen jarenlange visietrajecten met de bekende open deuren), eventuele bezwaren bespreken en weerleggen we en daarna steken we de handen uit de mouwen.

Lessen uit en voor gemeentestichting

Lessons learned uit en voor gemeentestichting

De komende periode zal ik een aantal blogs schrijven over gemeentestichting. Lessen die ik meen te kunnen trekken uit zowel mijn gemeentestichtingstijd bij Stroom Amsterdam als mijn werk voor het deputaatschap Ondersteuning Ontwikkeling Gemeenten (OOG) van de Gereformeerde kerken vrijgemaakt in Zwolle. Het deputaatschap begeleidt alle GKV gemeentestichtingsprojecten in Nederland. Naast praktijkervaring probeer ik regelmatig artikelen en boeken te lezen die gaan over apologetiek (de verdediging van het geloof) en over manieren om nieuwe gemeenten te stichten of bestaande kerken te revitaliseren.

Al voor Stroom heeft het bereiken van niet gelovige mensen met het evangelie (het goede nieuws) mijn interesse. Hoe kun je mensen bereiken met een voor veel mensen verouderd, niet meer relevant en moeilijk boek als de Bijbel? Waarom zou je in de christelijke God geloven en waarom zou je Jezus nodig moeten hebben? Dit zijn de grote overkoepelende vragen maar daar kun je talloze andere vragen van afleiden.

Een 1e les die ik zou willen trekken gaat over vrijheid. Als je met een groep meer of minder enthousiaste mensen een nieuwe gemeente en/of kerk wilt starten dan leeft er vaak het idee dat dan eindelijk alles kan wat in de oude bestaande kerk niet kan. Dat idee wordt vervolgens met alle macht omarmd en niet meer losgelaten. Dat je uit een traditie komt maakt niet meer uit. Dat je het wiel opnieuw wilt uitvinden is dan ook heel mooi. Verwachtingen worden hoger en hoger. Nieuwe mensen worden aangetrokken door die gesuggereerde vrijheid. En zo kom je uiteindelijk in een spiraal terecht van beloftes, vaagheid en later wordt het beter. Totdat uiteindelijk toch duidelijk wordt dat ook in gemeentestichting vrijheid grenzen kent. Want er blijken toch ergens kaders te zijn. Formele kerkkaders maar zeker ook informele (leiderschaps)kaders. En dan druipen gemeenteleden teleurgesteld af.

Je zult dus vanaf het begin duidelijk moeten zijn over waar je vandaan komt en waar je naar toe wilt. Wat is je identiteit. Dat hoeft niet tot op de punten en komma’s te zijn uitgewerkt maar een aantal essentiële zaken moeten wel expliciet gemaakt worden. Dat geeft duidelijkheid voor iedereen en geeft mensen die willen deelnemen de vrijheid om ja of nee te zeggen.

Ik kan toch niet in God geloven gezien al het lijden in de wereld?

Veel mensen kunnen niet in God geloven gezien al het lijden in de wereld.

CS Lewis (de bekende christelijke schrijver en apologeet): mensen zijn verantwoordelijk voor veel van het lijden. Mensen doen andere mensen iets aan (zie hier een directe relatie met de erfzonde). Armoede hoeft er niet te zijn als we als mensen zorgen voor een rechtvaardige verdeling van de middelen. Hebzucht van mensen verhindert dat.

God stuurt Jezus. En Jezus wordt gedood en staat op. Dat is Gods liefde antwoord op het lijden. Jezus werkt in zijn dood en opstanding aan onze redding. Redding uit het lijden. God is wel verantwoordelijk voor ons bestaan op deze aarde maar wij zijn zelf verantwoordelijk voor onze eigen daden. Daden waar lijden uit voortkomt. Vergelijk met zoon of dochter die het verkeerde pad op gaat.

Maar het blijft een lastige vraag. Je hebt ook lijden door aardbevingen en overstromingen. Maarten Luther: vergelijk met in het donker lopen. Je ziet het niet allemaal goed totdat de zon opkomt en je precies weet hoe iets in elkaar zit.

Bron:
Uitleggen wat je gelooft, Alister McGrath

De Geest als Helper

In Johannes 4: 16 en 17 belooft Jezus dat Hij ons een Helper zal sturen die altijd bij ons zal blijven. Dat is geen sprookje. Die Helper is de Heilige Geest die er toen was, nu is en altijd zal zijn. We zijn dus niet alleen. Omdat Jezus ons heeft lief heeft stuurt hij de Heilige Geest. Die Geest is een Trooster, een pleitbezorger, Helper, die jou bijstaat, Hij is onze advocaat, Hij doet voorspraak voor ons bij God. Dat is ons belang: pleitbezorger bij God.

Het belang van Jezus is dat de Geest op aarde is t.b.v. ons. De Geest geeft kleur, glans, warmte in ons leven. Hij zal mij verheerlijken. De Geest is de zon in ons en mijn leven. Jezus wordt mijn Jezus. De Geest spreekt mij moed in, Hij beurt mij op. Hij laat mij zeggen: “en toch geloof ik”. Als wij het even niet weten wijst Hij ons de Weg. De weg naar de volle waarheid.

Al doende wordt alles duidelijk is de belofte van Jezus. De wereld ziet de Geest echter niet. Als je de Geest mist kun je Hem er naar vragen, je kunt er voor bidden. Een christen is een gewoon mens plus de Geest. De Geest blijft ons trouw. De Geest is in en bij ons. Ons lichaam is een tempel van de Geest. Jezus is Koning. Wij zijn na de hemelvaart van Jezus dus niet door Hem in de steek gelaten, als wezen achter gelaten (wezenzondag). De Geest is namelijk altijd bij ons.

Licht

Jezus schijnt als het Licht in ons hart schrijft Paulus in zijn brief aan de gemeente van Corinthe (2 Corinthe 4:6). Hij wil regeren en Hij moet verkondigd worden. Uit de duisternis komt het Licht. Door het scheppingslicht komt de wereld tot leven. Weg van het donker van mijn eigen leven en ik ben de beste. Paulus zegt dat we ons laten leiden door onze slechte verlangens (in de brief aan Galaten, hoofdstuk 5). We kiezen er voor om bij God weg te gaan.

Onze opdracht: verkondig Jezus zodat Hij weer een plek in ons leven krijgt. God stopt niet bij de verloren zoon, het verdwaalde schaap, Zacheus in de boom en Petrus die Jezus drie keer verloochent. Nee, Hij zegent kinderen en Hij ziet ons en Hij houd Zijn mond aan het kruis om ons zo te redden.

Licht is heel sterk. Zie bijvoorbeeld laserlicht dat dwars door staal kan snijden. Jezus is het Licht. Hij is dus heel krachtig. Hij geneest zieken en laat doden opstaan. Wij zijn mensen die het Licht kunnen doorgeven. Maar wij zijn wel kwetsbaar en breekbaar. Wij twijfelen en vertrouwen niet altijd op God. We worden door andere mensen niet serieus genomen. Jezus was als Mens ook breekbaar. Hij is in ons, in mij zit Zijn kracht. Zijn Licht schijnt in mij. Dat mogen we vieren. Het is God’s werk.

Is er bewijs dat Jezus heeft geleefd?

In de Bijbel vertelt het Nieuwe Testament (NT) continue over Jezus. Dat is logisch zou je zeggen maar het blijft toch apart dat er zoveel is overgeleverd uit alleen al de vier bekende evangeliën Matheus, Marcus, Lucas en Johannes. De periode van het schrijven van het NT is 30 jaar na de dood van Jezus. Dat is extreem kort vergeleken met bijvoorbeeld betrouwbare geachte biografiën van de Romeinse keizer Tiberius die na zo’n 80 jaar als 1e werden geschreven.

Er zijn beperkte andere dan Bijbelse bronnen, primair Romeinse geschiedschrijvers. Die besteden trouwens weinig woorden aan Jezus. Op zichzelf is dat wel verklaarbaar; voor de Romeinen was het toenmalige Israël een onbelangrijke verre provincie. Toch hebben 4 Romeinse geschiedschrijvers melding gemaakt van de gebeurtenissen tijdens het leven van Jezus op aarde; met o.a. de bevestiging van de dood van Jezus.

Bron: Uitleggen wat je gelooft, Alister McGrath