Is geluk en geloof een lastige combinatie?
Veel dominees hebben over geluk gepreekt
Geluk is lastig te definiëren
Ben ik gelukkig als ik getrouwd ben?
Ben ik gelukkig als ik single/alleengaand/alleenstaand ben?
Ben ik gelukkig als ik een pepermuntje eet tijdens een kerkdienst?
Ben ik gelukkig als ik werk?
Ben ik gelukkig als ik vrij ben?
Maakt het uit dat ik christen ben?
Of ben ik juist extra gelukkig als ik geen christen ben?
Ik weet dat ik gelukkig kan zijn
Als christen en als niet christen
Geluk is niet continu
Geluk is af en toe,
…….als ik geluk heb
Of is geluk geen toeval?
Ik denk dat ik verder moet kijken dan alleen een ervaring van geluk
Geluk moet worden gevoed
En ik moet werken aan geluk
Ik denk dat het uitmaakt als mijn voedingsbodem gebaseerd is op de bijbel
Op God, op Jezus
God wil Koning zijn in mijn leven
Jezus is de toegang tot God
Kies ik voor God dan kies ik voor die solide voedingsbodem
Een bodem die ik mis als ik die keuze voor God niet maak
Dan blijf ik aan de oppervlakte
Een gelukkige buitenkant die onverhoopt doorgeprikt kan worden
Daarna is er niets
En wacht ik op het volgende geluksmoment
Dat betekent niet dat ik als christen altijd gelukkig ben
Dat is het werken aan mijn geluk
Ik moet bereid zijn om me te laten toerusten
Dat was en is vaak ook de bedoeling van preken over geluk
Paulus was als schrijver van het bijbelboek Filippenzen gelukkig
Ondanks zijn vaak zware omstandigheden
Omdat hij wist dat hij een perspectief had
Hij had door Jezus uitzicht op God
Ik vind het fantastisch als ik dat perspectief ook zie en blijf zien
Of wil zien
Of zoek
Jij ook?